Kenan Doğulu’nun “Etme” Adlı Şarkısında Metinlerarasılık

• Published in: Dil ve edebiyat egitimi Dergisi Vol. 5; no. 18
• Main Author: Aksoy,Erol
• Format: Journal Article
• Language: Turkish
• Published: Dil ve Edebiyat Eğitimi Dergisi 2016
• Subjects: Edebiyat; Türk Dili; İstanbul; Türkiye; popüler kültür; Mevlânâ Celâleddin‐i Rumî; Mevlana Celaleddin Rumi; popular culture; intertextuality; Kenan Doğulu; metinlerarasılık
• ISSN: 2146-6971; 2146-6971

Popüler kültür bir bakıma toplumdaki ısmarlama tüketim kültürünü ifade etmektedir. Çünkü bu
kültür çerçevesinde herhangi bir ürün sürekli olarak reklamı yapılmak suretiyle piyasada canlı
tutulmaya çalışılır. Böylece hayatın her alanında popüler yapılmak istenen ürünlerin yoğun bir
şekilde reklamının yapıldığı görülmektedir. Burada önemli olan para akışının sağlanabilmesidir.
Popülerleştirilmeye çalışılan bu ürünler her alandan olabilir. Bu bir kitap, bir giyecek, bir oyuncak vs. olabilir. Aslında görüldüğü gibi burada neyin popüler olacağına karar verenler halktan kimseler değil, bu kültürü oluşturan endüstridir. Bu sayede popülerleştirilen ürünler halk tarafından hızlı bir şekilde tüketilmeye başlanır. Popüler kültürün hâkim olduğu alanlardan biri de müziktir. Popüler müzik, zamanında çok tutulan, beğenilen müzik anlamında kullanılmaktadır. Bu müzik türünde anlamdan ziyade ses, görüntü ve sahne şovu ön plandadır. Popüler müzik üreticisinin sermaye dönüşümünü sağlarken bu endüstri içerisinde kitle iletişim araçlarının desteğiyle halkın beğenisini belirlediği de söylenebilir. Kitle iletişim araçlarıyla yoğun bir şekilde reklamı yapılarak sunulan bu ürünler içerisinde zaman zaman gelenekler ya da o toplumun kültürüne ait sözlü ve yazılı unsurlar da bulunabilmektedir. Popüler müzik üreticisi bu geleneksel unsurlardan yararlanırken onları kendi değerler dünyasına göre işleyip yorumlayarak halka sunmaktadır. İşte bu çalışmada Kenan Doğulu’nun 2009 yılında piyasaya çıkan “Patron” isimli albümündeki “Etme” adlı şarkısının Mevlânâ Celâleddin‐i Rumî’nin “Etme” redifli gazeliyle “yeniden yazma” yöntemiyle kurduğu metinlerarası ilişki, Gerard Genette’in “ötemetinsellik” başlığı altında andığı “anametinsellik” yaklaşımı aracılığıyla değerlendirilerek iki metin arasında yaşanan biçimsel ve anlamsal dönüşümler belirlenmeye çalışılacaktır.