بررسی میزان وابستگی منابع توجهی و بینایی به کنترل تعادل در بیماران با وضعیت جلوآمده سر

• Published in: Faṣlnāmah-i ʻilmī-pizhūhishī-i Vol. 8; no. 4; pp. 247 - 256
• Main Authors: سید هاشم طاهری, خسرو خادمی-کلانتری, مهرداد داوودی, علیرضا اکبرزاده باغبان
• Format: Journal Article
• Language: Persian
• Published: Shahid Beheshti University of Medical Sciences 01-12-2019
• Subjects: تکلیف دوگانه; ثبات ایستا; وضعیت جلوآمده سر
• ISSN: 2251-8401; 2252-0414
• DOI: 10.22037/jrm.2020.111886.2120

مقدمه و اهداف وضعیت ناصحیح سر در افراد با وضعیت جلوآمده سر می‌تواند کنترل تعادل وابسته به منابع توجهی و بینایی را تحت تأثیر قرار دهد. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر تکلیف ذهنی و حس بینایی بر ثبات ایستا در افراد با وضعیت جلوآمده سر در مقایسه با افراد سالم بود. مواد و روش ­ها 17 نفر با وضعیت جلوآمده سر و 15 فرد سالم در تحقیق حاضر شرکت کردند. پارامترهای مرکز فشار شامل انحراف معیار جابه‌جایی و سرعت در جهت قدامی-خلفی، داخلی-خارجی، متوسط سرعت، ناحیه اطمینان بیضوی 95%، محدوده جابه‌جایی در جهت قدامی-خلفی و داخلی-خارجی است. تکلیف تعادلی در هشت وضعیت شامل دو وضعیت ذهنی (در حال انجام تکلیف ذهنی و بدون آن)، دو حالت دشواری تکلیف تعادلی (ایستاده روی یک‌پا و دوپا) و دو وضعیت بینایی (چشمان باز و بسته) در دو گروه ارزیابی شد. یافته­ ها یافته ­ها نشان داد که اثر اصلی گروه و وضعیت توجهی روی هیچ‌یک از متغیرهای وابسته معنادار نبود. اثر اصلی وضعیت‌های بینایی و تعادلی بر روی همه‌ی متغیرهای وابسته، اثر معنادار قابل‌توجهی را نشان داد (05/0>P). اثر متقابل گروه و سایر عوامل مثل بینایی، دشواری تعادل و وضعیت‌های شناختی روی هیچ‌یک از متغیرهای مرکز فشار، تفاوت معناداری را نشان نداد. اثر متقابل همه‌ی عوامل باهم روی یک عامل، اثر قابل‌توجهی را روی بعضی از پارامترهای نوسان تعادلی نشان داد. نتیجه­ گیری نتایج مطالعه حاضر نشان داد که وابستگی کنترل تعادل به وضعیت بینایی در افراد با وضعیت جلوآمده سر نسبت به افراد عادی متفاوت نمی­باشد و نیاز توجه در این افراد، هنگامی ‌که سختی تکلیف تعادل با بارشناختی هم‌زمان می‌شد، بالاتر می­باشد.