قیاس و ارزیابی مبانی رابطة انسان و طبیعت در دانش اکولوژی و منظر
پایداری دانشی است که به بازیابی رابطة انسان و طبیعت می‌پردازد و در تلاش است مجموعه‌ای از مفاهیم و روش‌هایی را ارائه نماید که به تعامل بهتر این دو منجر شود. پایداری اکولوژیک یکی از شناخته‌شده‌ترین دانش‌های پایداری است که بر پایة تفسیر اکولوژی از مؤلفه‌های رابطة انسان و طبیعت راهکارهایی را برای تعامل...
Saved in:
| Published in: | Manẓar (Online) Vol. 14; no. 60; pp. 30 - 37 |
|---|---|
| Main Authors: | , , |
| Format: | Journal Article |
| Language: | English |
| Published: |
Nazar research center for Art, Architecture & Urbanism
01-09-2022
|
| Subjects: | |
| Online Access: | Get full text |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | پایداری دانشی است که به بازیابی رابطة انسان و طبیعت می‌پردازد و در تلاش است مجموعه‌ای از مفاهیم و روش‌هایی را ارائه نماید که به تعامل بهتر این دو منجر شود. پایداری اکولوژیک یکی از شناخته‌شده‌ترین دانش‌های پایداری است که بر پایة تفسیر اکولوژی از مؤلفه‌های رابطة انسان و طبیعت راهکارهایی را برای تعامل پایندة این دو مؤلفه ارائه نموده است. با این حال بررسی ادبیات نظری اکولوژی بیانگر آن است که این تفسیر از رابطة انسان و طبیعت تنها مبتنی بر وجوه کالبدی این ارتباط است و بستری برای شناخت ابعاد معنایی آنها به دست نمی‌دهد. این پژوهش در پی یافتن پاسخ به این پرسش است که «کارآمدترین رابطۀ انسان و محیط که توانایی به پایداری رساندن دو طرف رابطه را دارا باشد، از طریق چه دانشی به دست می‌آید؟». لذا این نوشتار با آسیب‌شناسی نحوة ارتباط انسان و طبیعت در دانش اکولوژی و با ایجاد قیاس میان نحوة تبیین این رابطه در دانش منظر، این دو نگرش را با روشی تحلیلی-توصیفی که مبتنی بر نقد محتوا و ساختار هر دو نگرش است، ارزیابی می‌نماید. یافته‌های این جستار بیانگر آن است که پایداری اکولوژیک دارای جامعیت در بیان تمامی وجوه پایداری نیست و به دلیل بنیان‌های نظری‌اش تنها قادر به توصیف و ارائۀ راه‌حل برای وجوه عینی پایداری است. می‌توان اذعان داشت که رابطة انسان و محیط علاوه بر وجوه زیستی، در بُعد دیگری نیز صورت می‌پذیرد که تحت تأثیر فرایندی ادراکی میان این دو مؤلفه است. از طرفی دانش منظر نگرشی است که تبیین توأمانی از دو بُعد کالبدی و معنایی رابطة انسان و محیط به‌دست می‌دهد. بنابراین به نظر می‌رسد مدل مفهومی پایداری در صورتی که با اتکا به تفسیر منظر از رابطۀ انسان و محیط شکل بگیرد می‌تواند بیان دقیق‌تری از ابعاد کالبدی و معنایی پایداری به دست دهد و به اقدامات کامل‌تری در این امر منجر شود. |
|---|---|
| ISSN: | 2008-7446 2008-2169 |
| DOI: | 10.22034/manzar.2022.277940.2125 |