بررسی افول فراروایت‌ها در رمان «کولی کنار آتش» منیرو روانی‌پور
فراروایت‌ها نظام‌های عقیدتی و فلسفی فراگیرند که به فعالیت‌ها، نهادها و ساختار اجتماعی، ارزش‌ها و اشکال فرهنگی مشروعیت می‌بخشند. این روایت‌ها که دارای خاستگاه زیستی، مذهبی، اجتماعی و رفتارهای خردگرا و دانش‌محور بودند، در عصر مدرنیته تصویری امیدبخش از آیندۀ بشر ترسیم می‌کردند. اما در دنیای پست‌مدرن، ن...
Saved in:
| Published in: | Zabān va adab-i Fārsī (Online) Vol. 74; no. 244; pp. 321 - 343 |
|---|---|
| Main Authors: | , , |
| Format: | Journal Article |
| Language: | Avestan |
| Published: |
University of Tabriz
01-03-2022
|
| Subjects: | |
| Online Access: | Get full text |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | فراروایت‌ها نظام‌های عقیدتی و فلسفی فراگیرند که به فعالیت‌ها، نهادها و ساختار اجتماعی، ارزش‌ها و اشکال فرهنگی مشروعیت می‌بخشند. این روایت‌ها که دارای خاستگاه زیستی، مذهبی، اجتماعی و رفتارهای خردگرا و دانش‌محور بودند، در عصر مدرنیته تصویری امیدبخش از آیندۀ بشر ترسیم می‌کردند. اما در دنیای پست‌مدرن، نتوانسته‌اند زندگی انسان‌ها را سازماندهی کنند و اعتبار خود را از دست داده‌اند. بر این مبنا، پست‌مدرن را شکاکیت در فراروایت‌ها توصیف می‌کنند. منیرو روانی‌پور رمان‌های خود را در فضای پست‌مدرنیستی نوشته است که با مطالعه و تحلیل آن‌ها، می‌توان از چگونگی و انواع فراروایت‌هایی که در جامعه هدف فرو می-پاشند، آگاهی یافت. بدین منظور پژوهش حاضر افول فراروایت‌ها را در رمان «کولی کنار آتش» از این نویسنده بررسی کرده است. چنانکه شواهد و تحلیل جستار حاضر نشان می‌دهد، روانی‌پور برای روایت افول فراروایت‌ها در فضای پسامدرن، صحنة زندگی سنتی را در یک داستان بازسازی کرده و با نمادپردازی ماهرانه، به‌خوبی توانسته است فضای پیچیده و درهمی را بیافریند که مهم‌ترین ویژگی انسان پسامدرن، یعنی بی‌هویتی را ترسیم نماید. فروپاشی سنت‌های اجتماعی، تردید در فراروایت‌های سیاسی چند دهه از تاریخ ایران و نقض اصول داستان‌نویسیِ شیوۀ کلاسیک – به عنوان یک روایت بزرگ - موضوعاتی هستند که این مقاله آن‌ها را در رمان «کولی کنار آتش» بازیابی و تحلیل کرده است. |
|---|---|
| ISSN: | 2251-7979 2676-6779 |
| DOI: | 10.22034/perlit.2022.33751.2488 |