اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر سطح قند خون ناشتا و خودکارآمدی در زنان مبتلا به دیابت نوع II

هدف این پژوهش، تعیین میزان اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر سطح قند خون و خودکارآمدی در زنان مبتلا به دیابت نوع II بود. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با پیش و پس‌آزمون و پیگیری، با گروه کنترل بود. جامعه آماری، شامل همۀ زنان دیابتی مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی (ره) شهر تهران در پاییز 1397 بودن...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Published in:دانش و پژوهش در روان‌شناسی کاربردی Vol. 21; no. 4; pp. 46 - 59
Main Authors: لیلا محدث شکوری گنجوی, حسن احدی, فرهاد جمهری, جواد خلعتبری
Format: Journal Article
Language:Persian
Published: Islamic Azad University, Isfahan 01-01-2021
Subjects:
Online Access:Get full text
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Description
Summary:هدف این پژوهش، تعیین میزان اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر سطح قند خون و خودکارآمدی در زنان مبتلا به دیابت نوع II بود. روش پژوهش نیمه‌آزمایشی با پیش و پس‌آزمون و پیگیری، با گروه کنترل بود. جامعه آماری، شامل همۀ زنان دیابتی مراجعه کننده به بیمارستان امام خمینی (ره) شهر تهران در پاییز 1397 بودند. روش نمونه‌گیری بصورت دردسترس (30 زن دیابتی) انتخاب شدند و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (n=15) و گواه (n=15) قرار گرفتند. مرحله پیش‌آزمون، مقیاس پرسشنامه خودکارآمدی عمومی (شرر و همکاران؛ 1982) و تست قند خون ناشتا انجام شد. سپس گروه آزمایش 8 جلسه تحت درمان قرار گرفتند و گروه گواه هیچ مداخله‌ای دریافت نکردند و در پایان هر دو گروه تحت پس‌آزمون و دوره پیگیری (3 ماه) قرار گرفتند. تحلیل داده‌ها، برای متغیر خودکارآمدی، از روش تحلیل کوواریانس تک‌متغیره و برای اندازه گیری قند خون ناشتا از تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر استفاده شد. یافته‌ها نشان دادند بین دو گروه آزمایش وگواه، پس از اجرای درمان تفاوت معناداری وجود دارد. بطوریکه، میانگین نمره خودکارآمدی گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل افزایش و سطح قند خون ناشتا کاهش یافت (001/0>P).
ISSN:2676-3303
2676-5128
DOI:10.30486/jsrp.2019.1873985.1955