Propolis içeren çinko oksit öjenol esaslı deneysel kök kanal patlarının fiziksel özelliklerinin standart patlarla in vitro olarak karşılaştırılması

• Published in: Acta odontologica turcica Vol. 36; no. 2; pp. 59 - 66
• Main Authors: EKİCİ, Mügem Aslı, ÖMÜRLÜ, Hüma
• Format: Journal Article
• Language: English
• Published: 01-05-2019
• ISSN: 2147-690X; 2147-690X
• DOI: 10.17214/gaziaot.440060

Amaç: Bu çalışmanın amacı propolis içeren çinko oksit öjenol esaslı deneysel
patların (PP) fiziksel özelliklerinin ve mikrosızıntısının Grossman patı ve AH
Plus ile karşılaştırılmasıdır.
Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada, Tekirdağ yöresinden (Trakya bölgesi, Türkiye) toplanılan
propolis kullanıldı. Değişik oranlarda propolis içeren patlar [%5 (PP5), %10
(PP10), %25 (PP25), %50 (PP50)], Grossman patı ve AH Plus ile karşılaştırıldı.
Film kalınlıkları, akıcılıkları, radyoopasiteleri, sertleşme süreleri,
çözünürlükleri ve sudaki ekstraktlarının pH’ları ISO 6876/2001 standartlarına
göre değerlendirildi. Patların mikrosızıntıları bilgisayarlı sıvı filtrasyon
yöntemiyle incelendi. İstatistiksel analizde pH için Friedman testi, diğer tüm
testlerin analizinde Kruskal-Wallis testi kullanıldı (α=0.05).
Bulgular: PP’lerin çözünürlük hariç diğer fiziksel özellikleri ISO 6876/2001
standartlarına uygundu. PP’lerin çözünürlüğü Grossman patına benzer
(p>0.05), AH Plus’tan anlamlı şekilde fazlaydı (p<0.05). Gruplar-arası pH
karşılaştırmasında, PP’lerin sudaki ekstratlarının pH’si Grossman ve AH Plus
patlarına benzer veya istatistiksel olarak onlardan daha yüksekti (p<0.05). Grup-içi
karşılaştırmalarda da anlamlı farklar bulunmakla beraber (p<0.05), pH
değerlerinin zaman ile yükselme eğiliminde olduğu görüldü. Mikrosızıntı için en
yüksek değerler PP5’te ve Grossman patında (p>0.05; ikisi birbirine benzerdi),
en düşük değerler ise AH Plus’ta görüldü; PP10, PP25 ve PP50 bunların arasında idi.
Sonuç: Propolis patlarının fiziksel özelliklerinin çoğunun ISO 6876/2001
standartlarına uygun bulunması, mikrosızıntılarının Grossman patından daha az
olması ve sudaki ekstraktlarının pH’lerinin uygun olması gelecekte olası klinik
kullanımları için umut vericidir.
Objective: To compare the physical properties and microleakage of zinc
oxide eugenol-based experimental sealers containing propolis (PS) with Grossman
sealer and AH Plus.
Materials
and Method: Propolis collected from
Tekirdağ area (Thrace
region, Turkey)
was used. Experimental sealers containing propolis at different ratios were
prepared [5% (PS5), 10% (PS10), 25% (PS25), 50% (PS50)], and compared with
Grossman sealer and AH Plus. The film thickness, flow, radioopacity, setting
time, solubility and pH of the aqueous extracts were evaluated according to the
ISO 6876/2001 standards. The microleakage was evaluated using the computerized
fluid filtration method. Friedman and Kruskal-Wallis tests were used for the
statistical analysis of the pH and the remaining data, respectively (α=0.05).
Results: Except for the solubility, the physical properties of the
PSs were compatible with the ISO 6876/2001 standards. The solubility of the PSs
was similar to the Grossman sealer (p>0.05); but significantly greater than
the AH Plus (p<0.05). Regarding the inter-group comparison of the pH, the
aqueous extracts of all PSs had either similar or significantly greater pH
compared with those of the Grossman sealer or AH Plus (p<0.05). Significant
differences were also found in the intra-group analyses (p<0.05) with a
general tendency of an increase in the pH values with time. As for the
microleakage, the highest values were seen in PS5 and the Grossman sealer
(p>0.05; the two were similar), and the lowest values were seen in AH Plus;
PS10, PS25 and PS50 had intermediate microleakage.
Conclusion: The PSs are promising for possible future
clinical use as most of their physical properties were in accordance with the ISO
6876/2001 standards. Besides, their microleakage values were less than the
Grossman sealer, and their aqueous extracts revealed favorable pH.