Salinger'ın “Franny”sinde Anındalık ve Mesafe Hissi

• Published in: Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi dergisi Vol. 60; no. 2; pp. 733 - 751
• Main Author: BEZCİ, Şenol
• Format: Journal Article
• Language: English; Turkish
• Published: Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih Coğrafya Fakültesi 15-12-2020
• Subjects: Kültür & Sanat; Tarih; Ankara; Türkiye; Narratology; İlâhi Anlatıcı; Omniscient Narrator; Diegesis; Mesafe; Jerome David Salinger; Short Story; Mimesis; Öykü; Anlatıcı; Anlatıbilim; Narrator; Distance
• ISSN: 0378-2905; 2459-0150
• DOI: 10.33171/dtcfjournal.2020.60.2.13

Jerome David Salinger'ın 1955 tarihli öyküsü “Franny”, Amerikan öykücülüğünün en çok bilinen ve çok tartışılan eserlerinden olsa da tartışmalar sadece eserin içeriğine odaklanmıştır. Öykünün anlatı yöntemi ve biçemine dair hiçbir çalışma yapılmamıştır; anlatıcısından sadece üçüncü tekil şahıs ilâhi anlatıcı diye bahsedilmiştir. Oysa, ilâhi anlatıcı detaylandırılmaya muhtaç bir kavramdır; çünkü öykü ve roman türünde kullanılan bütün ilâhi anlatıcılar aynı özelliklere sahip değildir. “Franny”de kullanılan anlatıcı ilâhi anlatıcının kimi özelliklerine sahip olsa da salt bu kavramla hakkıyla tanımlanamaz. Diğer anlatıbilim kavramlarıyla ilişkilendirildiğinde öyküdeki anlatıcının hem yorumları hem de sözel biçemi itibariyle fâni bir anlatıcı gibi göründüğünü ve böylece hem öyküdeki aracılık hissinin azaldığını hem de okur ve metin arasındaki mesafenin kısaldığını görürüz.