Türkiye Cumhuriyeti’nde 100 Yılda Kültür Diplomasisi Gelişimi

• Published in: İletişim kuram ve araştırma dergisi no. 64; pp. 210 - 229
• Main Author: GARAKHANOVA, Nabat
• Format: Journal Article
• Language: English
• Published: 29-10-2023
• ISSN: 2147-4524; 2147-4524
• DOI: 10.47998/ikad.1362459

Türkiye'nin kültür diplomasisi, Osmanlı İmparatorluğu'nun zengin tarihi ve kültürel mirasından, Atatürk'ün modernleştirici reformlarına kadar uzanan geniş bir yelpazede şekillenmiştir. Osmanlı dönemi, Türkiye'nin kültürel ve sosyal yapısını derinlemesine etkilemiş, Atatürk ise Batı ile entegrasyonu ve modernizasyonu hedeflemiştir. Soğuk Savaş döneminde, Türkiye Batı ile yakın ilişkiler kurarak NATO'ya üye olmuş ve Amerikan yardımlarıyla ekonomik ve askeri destek görmüştür. Bu dönem, Türkiye için fırsatlar kadar riskler ve zorluklar da getirmiştir.
Kültür diplomasisi, Türkiye'nin uluslararası alanda "yumuşak güç" kullanarak etkili bir rol almasını sağlamıştır. Devlet destekli kurumlar olan Yunus Emre Enstitüsü ve TİKA, bu diplomasi çabalarının ana taşıyıcıları olarak faaliyet göstermektedir. Yunus Emre Enstitüsü, Türkçe'nin yurtdışında öğretilmesi ve Türk kültürü ve sanatının tanıtılması gibi konulara odaklanırken, TİKA yurtdışında kalkınma projeleri ve insani yardım çalışmaları yapmaktadır.
Türkiye'nin iç ve dış politikası, kültür diplomasisi çabalarını olumlu ya da olumsuz etkileyebilmektedir. Etnik ve dini çatışmalar, bu tür diplomasi çabalarının etkinliğini sınırlayabilir. Türkiye-AB ilişkileri, üniversite değişim programları ve kültürel turizm aracılığıyla güçlenmektedir. Türk üniversiteleri, özellikle Almanya, Fransa ve Hollanda gibi AB ülkelerinde kampüsler ve araştırma merkezleri kurarak, öğrenci değişim programları ve ortak projelerle Türkiye-AB ilişkilerini güçlendirmektedir.
Türkiye'nin Orta Doğu ile olan ilişkileri, tarihsel bağlar, kültürel etkinlikler ve jeopolitik dinamikler tarafından şekillenmektedir. Türkiye, bu bağlamda kültürel diplomasi araçlarını etkin bir şekilde kullanarak, bölgesel istikrarı teşvik etmek ve karşılıklı anlayışı artırmayı hedeflemektedir. Türkiye'nin Asya ve Amerika ile olan kültürel diplomasi faaliyetleri de benzer şekilde, tarihsel bağlar, ekonomik ilişkiler ve jeopolitik dinamikler tarafından etkilenmektedir. İç politika, dış politika ve kültürel diplomasi arasında yakın bir ilişki vardır; iç politikadaki değişiklikler, kültürel diplomasi stratejilerini etkileyebilir. Finansal ve lojistik zorluklar, özellikle gelişmekte olan ülkeler için, kültürel diplomasi faaliyetlerinin etkinliğini sınırlayabilir.
The article provides an in-depth analysis of Turkey's cultural diplomacy, which serves as a form of "soft power" to strengthen international relations. Rooted in the rich cultural heritage of the Ottoman Empire and modernized by Atatürk's reforms, Turkey's cultural diplomacy is multi-faceted. During the Cold War, Turkey aligned with the West, joining NATO and receiving American aid, which had both positive and negative implications. In the 21st century, institutions like the Yunus Emre Institute and TİKA play pivotal roles in promoting Turkish culture and humanitarian aid, respectively. However, these efforts sometimes face scrutiny for aligning too closely with Turkey's political objectives.
Turkey's cultural diplomacy extends beyond the West, gaining influence in Asia and Africa, particularly through popular Turkish TV series. Besides state-supported initiatives, art festivals, music, and educational collaborations also contribute to Turkey's international cultural footprint. However, the effectiveness of these efforts is sometimes constrained by domestic and foreign policy issues, including ethnic and religious conflicts.
The article also explores Turkey's relations with the European Union and the Middle East, emphasizing the role of educational institutions and civil society projects in fostering mutual understanding. It acknowledges the challenges posed by technology, globalization, and political tensions, which can disrupt cultural diplomacy efforts. Despite these challenges, cultural diplomacy offers new opportunities for Turkey to enhance its international relations, although attention to regional and global dynamics is essential for its effective implementation. The text concludes that internal politics, financial constraints, and cultural sensitivities are critical factors that influence the success of Turkey's cultural diplomacy.