Türkiye’de Organik Tarım ve İyi Tarım Uygulamalarının Ekonomik, Sosyal ve Çevresel Sürdürülebilirlik Açısından Değerlendirilmesi

• Published in: Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tarım Bilimleri Dergisi Vol. 29; no. 2; pp. 352 - 361
• Main Authors: Aydın Eryılmaz, Gamze, Kılıç, Osman, Boz, İsmet
• Format: Journal Article
• Language: English; Turkish
• Published: 28-06-2019
• ISSN: 1308-7576
• DOI: 10.29133/yyutbd.446002

Dünya
nüfusuna paralel olarak artan tarım ürünleri ihtiyacı, yoğun kimyasal girdi
uygulamalarıyla verimde artış sağlanarak karşılanmaya çalışılmıştır. Ancak
tarımsal faaliyetlerde gereğinden fazla kullanılan girdilerin, insan sağlığı ve
çevre üzerindeki olumsuz etkileri zamanla artan oranda hissedilmeye
başlanmıştır. Bunun sonucu olarak, sadece verim artışını değil, aynı zamanda
insan sağlığını ve çevreyi korumayı esas alan sürdürülebilir tarım sistemleri
önem kazanmıştır. Organik tarım, gelişmiş ülkelerde iç talebe yönelik gündeme
gelmiş, Türkiye’de ise 1980’li yılların ortasında ithalatçı firmaların
istekleri doğrultusunda ortaya çıkmıştır. Türkiye’de iyi tarım uygulamaları
2007’de başlamasına rağmen, özellikle 2013’ten sonra büyük gelişme
göstermiştir. Organik tarım alanı, 2007’den 2016’ya gelindiğinde 3 kat, iyi
tarım uygulamaları alanı ise 88 kat artmıştır. Ekonomik ve sosyal yönden
sürdürülebilir tarımın sağlanmasında, daha çok yerel ölçekli ve işletme odaklı
uygulamaların ele alınmasına, çevresel sürdürülebilirliğin sağlanmasında ise
makro düzeyde ve uzun vadeli politikalara ihtiyaç vardır. Bu çalışmada,
Türkiye’de sürdürülebilir tarımın gelişmesini sağlayan organik tarım ve iyi
tarım uygulamaları ekonomik, sosyal ve çevresel yönleriyle değerlendirilmiştir.