Feelings of guilt, shame, and forgiveness of the detainees and convicts in a psychiatric prisoner’s service

• Published in: Family practice and palliative care (Online) Vol. 8; no. 2; pp. 36 - 43
• Main Authors: KAYA, Şuheda, TAŞCI, Gülay, BAYKARA, Sema, KILIÇ, Nülüfer, ÖZSOY, Filiz
• Format: Journal Article
• Language: English
• Published: SERNEV 21-03-2023
• Subjects: guilt; mahkum; pişmanlık; prisoner; psikiyatri; psychiatry; regret; suçluluk
• ISSN: 2459-1505; 2459-1505
• DOI: 10.22391/fppc.1219568

Introduction: In the present study, the purpose was to examine whether there is a difference in the feelings of guilt, shame, and forgiveness in prisoners who committed one or more crimes. Also, the relationship between the number of crimes involved, the diagnosis of existing or past psychiatric diseases, and demographic data was examined.
Methods: This cross-sectional study was conducted with 107 inpatients in the prisoner’s ward. The demographic data forms Beck Depression Inventory (BDI), Beck Anxiety Inventory (BAI), Guilt and Shame Scale (GSS), and Heartland Forgiveness Scale (HFS) were administered in the study.
Results: A total of 107 people (51 people involved in one single crime and 56 people involved in more than one crime) were included in the study. The education level was lower in many crimes than in a single crime (p=0.032). Although the diagnosis of mood disorder was higher in the group that was involved in one single crime (36.6%), the diagnosis of antisocial personality disorder was higher in the group that was involved in multiple crimes (41.9%). No differences were detected between the groups in terms of BAI (p = 0.903) and BDI (p = 0.557) scores. No differences were detected between the groups in terms of GSS (guilt and shame) and HFS scores (p values of 0.745 and 0.676, respectively). A positive correlation was detected between the BDI and BAI of all prisoners and the HFS-forgiveness subscale. A positive correlation was detected between the GSS-guilt and shame subscales and all subscales and the total score of HFS.
Conclusion: The study showed that anxiety and depression are more common in individuals who were exposed to violence in childhood. It was considered that identifying the prisoners who were involved in the crime for the first time and who felt remorseful and guilty could prevent further crimes. Finally, it is considered that the rate of crime can be reduced by preventing childhood violence and providing psychiatric support to individuals with psychiatric symptoms in order to raise individuals who are mentally healthy and have a low tendency to harm.
Giriş: Çalışmamızda; bir ve birden fazla suç işlemiş mahkumlarda suçluluk, utanç ve affetme duygularında bir farklılık olup olmadığının incelenmesi amaçlanmıştır. Ek olarak karışılan suç sayısı, var olan ya da geçmişte olan psikiyatrik hastalık tanısı ve demografik verilerinde ilişkisi incelenecektir.
Yöntem: Kesitsel çalışma mahkum servisinde yatarak tedavi gören 107 kişi ile yürütülmüştür. Tüm katılımcılara demografik veri formu, Beck Depresyon Ölçeği (BDÖ), Beck Anksiyete Ölçeği (BAÖ), Suçluluk ve Utanç Ölçeği (SUÖ) ve Heartland Affetme Ölçeği (HAÖ) uygulanmıştır.
Bulgular: Çalışmaya 107 kişi (tek suça karışan 51, birden fazla suça karışan 56 kişi) dahil edilmiştir. Çok suça karışanlarda öğrenim düzeyi tek suça karışanlara göre daha düşüktü (p=0,032). Tek suça karışan grupta duygudurum bozukluğu tanısı fazla iken (%36,6), çoklu suça karışan grupta antisosyal kişilik bozukluğu tanısı (%41,9) fazla saptanmıştır. Uygulanan ölçekler açısından gruplar arasında farklılık saptanmadı (p>0.05). Gruplar arasında BAÖ (p=0,903) ve BDÖ (p=0.557) skorları açısında anlamlı bir fark saptanmadı. SUÖ (suçluluk, utanç) ve HAÖ skorları açısından gruplar arasında farklılık saptanmadı (sırasıyla p değerleri; p=0,745, p=0,676). Tüm mahkumların BDÖ ve BAÖ ile HAÖ-başkalarını affetme alt ölçeği arasında pozitif korelasyon saptanmıştır. SUÖ-suçluluk ve utanç alt ölçekleri ile HAÖ’nun tüm alt ölçekleri ve total skoru arasında pozitif korelasyon saptanmıştır.
Sonuç: Çocukluk çağında şiddete maruz kalmış olan bireylerde anksiyete ve depresyon düzeyleri daha yüksekti. İlk defa suça karışmış ve pişman olup suçluluk hisseden mahkumların tespit edilmesinin ilerleyen suçları engelleyebileceği düşünülmüştür. Son olarak ruhsal yönden sağlıklı, zarar verme eğilimi az bireylerin yetişmesi için çocukluk dönemi yaşanan şiddetin önlenmesi ve psikiyatrik semptomları olan bireylere verilecek psikiyatrik destekle suç işleme oranının azaltılabileceği düşünülmektedir.