Sevgi ve samimiyet abidesi bir şair: Bahtiyar vahapzade

• Published in: Türk yurdu Vol. 29; no. 263; pp. 52 - 56
• Main Author: Özkan,İsa
• Format: Journal Article
• Language: Turkish
• Published: Türk Ocakları Basın, Yayın ve Eğitim Hizmetleri İşletmesi 2009
• Subjects: Kültür & Sanat; Tarih; Türk Dili; Ankara; Türkiye
• ISSN: 1300-2333

B ahtiyar Vahapzade’nin adını ilk defa
1978 yılında Hacettepe Üniversitesi
Türk Dili ve Edebiyatı Bölümü üçüncü
sınıf öğrencisi iken Anadolu ve Rumeli Ağızları
dersinde işitmiştim. Onun 1971 yılında Kiril alfabesi
ile neşredilen Payız Düşünceleri(Sonbahar
Düşünceleri) adlı kitabından Ana Dili adlı şiirinin
derste şekil bilgisi bakımından tahlilini yapmıştık.
O yıllarda Azerbaycan bütün Türk dünyası gibi bizim
için kapalı, hatta biraz efsunlu ama komünist
diktatörlüğün altında inleyen her şeyini merak ettiğimiz
mazlum ve mahzun bir Türk yurdu idi. Gençlik
yıllarının his ve hayallerinin girdabında esir
Türk ellerinden işittiğimiz her ses ve faaliyet bizleri
bambaşka bir fikir ve duygu dünyasına taşımaktaydı.
Bahtiyar Vahapzade, yanılmıyorsam 1981
yılının bahar aylarında Kültür Bakanlığı’nın davetiyle
Türkiye’ye gelmiş ve Türk Kültürünü Araştırma
Enstitüsü’nde çoğunluğu Türkoloji hocalarından
oluşan bizlerin de dinleyici lisansüstü öğrencisi sıfatıyla
katıldığımız bir gruba hitap etmişti. Seyahati
esnasında kendisine refakat eden Yavuz Bülent
Bakiler Bey, şairi ve katılımcıları karşılıklı olarak
tanıtmış daha sonra “Vahapzade Bey’in rahatsızlığı
sebebiyle çok fazla konuşmayacağını” ifade etmişti.
Vahapzade Bey ise bizdeki üniversitelerdeki
işleyiş hakkında sorular sorduktan sonra “ot kökü
üste biter” diye söze başlayarak Azerbaycan’daki
Türkoloji çalışmalarını ve üniversitelerdeki akademik
unvan sistemini kısaca anlatmıştı.