پژوهشی در زندگی سراج‌الدین قمری آملی
سراج‌الدین قمری آملی شاعر قصیده‌سرای نیمة دوم قرن ششم و اوایل هفتم هجری قمری است. دیوان شعر او را یدالله شکری تصحیح کرده است. مصحّح دیوان بر آن است که قمری چون ناصرخسرو و سنایی، دو دورة زندگی داشته است؛ در آغاز کار شاعری تا میان‌سالی، بی‌بندوبار و می‌گسار و بدزبان بوده است؛ اما پس از آن توبه کرده و...
Saved in:
| Published in: | Funūn-i adabī Vol. 12; no. 1; pp. 151 - 166 |
|---|---|
| Main Authors: | , |
| Format: | Journal Article |
| Language: | Persian |
| Published: |
University of Isfahan
01-03-2020
|
| Subjects: | |
| Online Access: | Get full text |
| Tags: |
Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
|
| Summary: | سراج‌الدین قمری آملی شاعر قصیده‌سرای نیمة دوم قرن ششم و اوایل هفتم هجری قمری است. دیوان شعر او را یدالله شکری تصحیح کرده است. مصحّح دیوان بر آن است که قمری چون ناصرخسرو و سنایی، دو دورة زندگی داشته است؛ در آغاز کار شاعری تا میان‌سالی، بی‌بندوبار و می‌گسار و بدزبان بوده است؛ اما پس از آن توبه کرده و به زهد و پارسایی روی آورده است؛ اما بنابر اشعار دیوان وی این ادعا درست نیست. این مقاله در پی آن است که به روش کتابخانه‌ای و با استناد به ابیات قمری روشن کند داوری یدالله شکری نادرست است و قمری تا پایان زندگی خود، شاعری مداح بوده است. او حتی در کهن‌سالی نیز با پادشاهان، وزیران و بزرگان در ارتباط بود و در شعر خود به ستایش آنها می‌پرداخت و صله‌هایی چون می، پوستین، برنج، گاو و ... درخواست می‌کرد. |
|---|---|
| ISSN: | 2008-8027 2322-3448 |
| DOI: | 10.22108/liar.2020.118496.1678 |