ÇİN MİLLÎ MÜZESİNDEKİ HUANG WENBİ KOLEKSİYONUNDA MUHAFAZA EDİLEN ALTUN YARUQ SUDUR’A AİT BİR PARÇA

• Published in: Uluslararası türk lehçe araştırmaları dergisi : Online Vol. 7; no. 2; pp. 363 - 368
• Main Author: UÇAR, Erdem
• Format: Journal Article
• Language: English
• Published: 20-12-2023
• DOI: 10.30563/turklad.1389790
• EISSN: 2587-1293

Çinli arkeolog Huang Wenbi (黃文弼), Doğu Türkistan’a (Xinjiang) yaptığı çeşitli keşif gezileri sırasında bölgeden son derece değerli Eski Uygurca belgeler elde etmeyi başarmıştır. Çin Millî Müzesi’nde saklanan Eski Uygurca yazmaların büyük bir kısmı, Huang Wenbi’nin Doğu Türkistan’daki keşifleri sırasında elde ettiği (1928-1930) koleksiyona dayanmaktadır. Huang Wenbi, bu parçaların çoğunun siyah beyaz resimlerini Turfan üzerine hazırladığı arkeolojik raporda 1954’te yayımlamıştır. Bu makalede, Huang Wenbi koleksiyonunda bulunan Altun Yaruq Sudur’a ait parçanın neşri sunulacaktır. Parça, II. Tegzinç’in (卷 juan) 4. bölümünün sonuna aittir. Metnin ön yüzü, Sūtra’nın St. Petersburg yazmasında mevcuttur. Parçanın arka yüzü ise St. Petersburg yazmasnda bugün eksik olan 47. yaprağına (ikinti yéti elig) karşılık gelmektedir ve arka yüz St. Petersburg yazmasındaki kayıp kısmı tamamlamaktadır.
The Chinese archaeologist Huang Wenbi (黃文弼) succeeded in obtaining highly valuable Old Uyghur documents during several expeditions to East Turkestan (Xinjiang). A significant part of the Old Uyghur manuscripts in the National Museum of China is based on the collection Huang Wenbi obtained during his expeditions to East Turkestan from 1928 to 1930. In 1954, he published an archaeological report in which he made black and white photographs of many of these fragments relating to Turfan. The article deals with a fragment from the collection of Huang Wenbi that relates to the Altun Yaruq Sudur. It belongs to the part 4 of the Tägzinč (卷 juan) II. While the recto of the fragment is present in the St. Petersburg manuscript of the Sūtra, the verso of the fragment corresponds to the missing 47th leaf (ikinti yeti älig) in the St. Petersburg manuscript today. Therefore, it can be said that the verso completes the missing section in the St. Petersburg manuscript.