Epilepsili bireylerde duygu düzenleme güçlükleri ve sosyal destek: depresyon düzeyi ile ilişkisi

Amaç: Bu çalışmada epilepsili bireylerde depresyon düzeyi ile duygu düzenleme güçlükleri ve sosyal destek arasındaki ilişkiyi incelemeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Fokal epilepsi tanısı ile takip edilmekte olan hastalara Nörolojik Bozukluklarda Depresyon Ölçeği-Epilepsi (NDDI-E), Duygu Düzenleme Gü...

Full description

Saved in:
Bibliographic Details
Published in:Cukurova Medical Journal Vol. 47; no. 3; pp. 1315 - 1326
Main Authors: Aysun Ünal, Bengü Altunan
Format: Journal Article
Language:English
Published: Cukurova University 01-09-2022
Subjects:
Online Access:Get full text
Tags: Add Tag
No Tags, Be the first to tag this record!
Description
Summary:Amaç: Bu çalışmada epilepsili bireylerde depresyon düzeyi ile duygu düzenleme güçlükleri ve sosyal destek arasındaki ilişkiyi incelemeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Fokal epilepsi tanısı ile takip edilmekte olan hastalara Nörolojik Bozukluklarda Depresyon Ölçeği-Epilepsi (NDDI-E), Duygu Düzenleme Güçlükleri Ölçeği (DDGÖ) ve İki Yönlü Sosyal Destek Ölçeği (2-YSDÖ) verilmiştir. Bulgular: Çalışmaya 109 hasta dahil edilmiştir. Hastaların %25’inde depresyon saptanmıştır. Depresyonu olan olguların DDGÖ median değeri 45 (28-55), depresyon saptanmayan grubun ise 24 (18-33,5)’dür. Depresyonu olan grubun DDGÖ skorunun depresyonu olmayan gruba kıyasla anlamlı derecede yüksek olduğu tespit edilmiştir. Tüm çalışma popülasyonunda yapılan 2-YSDÖ (92 (69,5-102,5)) ve DDGÖ (27 (19-41)) skorlarının korelasyon analizinde sosyal destek ve duygu düzenleme güçlükleri arasında negatif bir ilişki mevcuttur. Regresyon analizine göre ise duygu düzenleme güçlükleri depresyonun ana belirleyicisidir ve depresyonu %16,8 oranında açıklamaktadır. Sonuç: Epilepsili bireylerde duygu düzenleme güçlükleri depresyonun ana belirleyicilerinden biridir ve yetersiz sosyal destek duygu düzenleme güçlükleri ile ilişkilidir. Epilepsili bireylerde depresyon sıklığını azaltmak için duygu düzenleme stratejilerini güçlendirecek rehabilitasyon programlarına ihtiyaç vardır.
ISSN:2602-3040
DOI:10.17826/cumj.1138971