Džejkobova soba kao eksperiment: glas onoga koga nema

Imajući snažnu potrebu da oku nedostupne bezbrojne doživljaje stvarnosti pretoči u reči, nakon dva većinom konvencionalna romana, Virdžinija Vulf napisala je roman Džejkobova soba, svojevrsni eksperiment u strukturi, stilu i karakterizaciji. U ovom radu pokazaće se da je snaga nedostajanja, na kojoj...

Full description

Saved in:

Bibliographic Details
Published in:	Filolog (Banja Luka) Vol. 19; no. 19; pp. 522 - 544
Main Author:	Nataša V. Gojković
Format:	Journal Article
Language:	German
Published:	University of Banja Luka, Faculty of Philology 01-06-2019
Subjects:	džejkobova soba modernizam nedostajanje odsustvo praznina tok svesti virdžinija vulf
Online Access:	Get full text
Tags:	Add Tag No Tags, Be the first to tag this record!

Description
Summary:	Imajući snažnu potrebu da oku nedostupne bezbrojne doživljaje stvarnosti pretoči u reči, nakon dva većinom konvencionalna romana, Virdžinija Vulf napisala je roman Džejkobova soba, svojevrsni eksperiment u strukturi, stilu i karakterizaciji. U ovom radu pokazaće se da je snaga nedostajanja, na kojoj spisateljica gradi priču o mladom čoveku, jednaka snazi postojanja, neretko i veća od nje. Priroda, predmeti, gestovi, grimase koje Vulfova upošljava da svedoče o nedostajanju, deo su jedne šire slike, u čijem središtu zjapi opominjuća praznina, nastala smrću naslovnog lika. Tragom zaključaka Rejčel Holander (Hollander) o pravoj temi Džejkobove sobe, u radu se naglašava (ne)mogućnost spoznavanja i komunikacije među ljudima, koji predstavlja motiv oko kojeg Virdžinija Vulf plete svoju priču, ali istovremeno i spisateljsko sredstvo kojim maestralno, metodom toka svesti, dočarava „puls života“.
ISSN:	1986-5864 2233-1158
DOI:	10.21618/fil1919522g